پرورش ماهی کپور

فرهنگ کپورهای اصلی چینی ، یعنی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) ، کپور بزرگ (Aristichthys nobilis) و کپور چمن (Ctenopharyngodon idella) در سه دهه گذشته به طور پیوسته گسترش یافته است. براساس پایگاه داده FAO 2014 ، ماهی کپور علفی و کپور نقره بیشترین تولید سالانه در آبزی پروری آب شیرین را دارند که به ترتیب بیش از 5.5 و 4.9 میلیون تن در سال 2014 است. ماهی کپور Bighead با تولید خود به 3.2 میلیون تن در سال 2014 در میان ماهیان آب شیرین کشت شده در رتبه 4 قرار دارد ، در حالی که ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) مقام سوم را در همان سال دارد.

 

ماهی کپور چینی در استخرهایی پرورش می یابد که می توان غذای طبیعی ماهی را نیز در آن تولید کرد. آنها معمولاً با استفاده از ارگانیسمهای غذایی اکوسیستم حوضچه با کارآیی بیشتر در ارقام پرورشی انبار می شوند. از آنجا که نیازی به تهیه خوراک فرمولاسیون مکمل نیست ، آنها در مقابل گونه های ماهی پرورش یافته در فرهنگ های با شدت بالا به غذای ماهی و روغن ماهی وابسته نیستند. تولید آنها ارزان و پایدار است ، بنابراین گسترش بیشتری انتظار می رود.

 

در ابتدا ، سهام بذر از آبهای طبیعی جمع آوری شده و پس از آن در اسارت به اندازه قابل فروش پرورش داده شد. در اوایل دهه 1960 روش تکثیر مصنوعی برای این گونه ها با استفاده از روش هیپوفیزاسیون با هیپوفیز کپور توسعه یافت. پرورش ناشی از کپورهای چینی دامنه جغرافیایی فرهنگ آنها را افزایش داده و همچنین امکان تهیه بذر با اطمینان بیشتر را فراهم می کند. مواد دیگری مانند آنالوگهای هورمون آزاد کننده گنادوتروپین و گنادوتروپین جفتی انسان نیز با موفقیت استفاده شده است (Peter et al.، 1988). از دهه 1960 ، پرورش این گونه ها به سرعت در اروپای مرکزی و شرقی گسترش یافته است. اگرچه تولید جوجه کشی ماهی کپور چینی بیش از پنجاه سال است که مورد استفاده قرار گرفته است ، اما مطالعات در مورد نتایج حاصل از اصلاح نژاد بر اساس داده های طولانی مدت وجود ندارد. این به این دلیل است که انجام کار جوجه ریزی معمول و جمع آوری دقیق اطلاعات به طور همزمان دشوار است. هدف از مطالعه ما ارزیابی کارایی تولید و پرورش ناشی از کپور چینی در یک جوجه کشی در مقیاس بزرگ با ارزیابی داده های طولانی مدت از 18 فصل تولید مثل بود. 2. مواد و روش ها

جوجه کشی و مزرعه Dinnyés Fish ، واحد تولید فدراسیون ملی تولیدکنندگان ماهی مجارستان ، در سال 1958 تاسیس شد. این مزرعه اولین بار در جهان بود که به جوجه کشی تخم مرغ و یک مرکز پرورش بچه ماهی برای پرورش ماهی کپور معمولی با استفاده از روش ویناروویچ (Woynárovich، 1962) که مورد استقبال جهانی قرار گرفته است (Huet، 1986).

 

ما داده های طولانی مدت در مورد تولید و تولید ماهی کپور چینی را از سالهای 1980 تا 1997 جمع آوری کردیم. به دلایل زیر دوره زمانی برای جمع آوری داده ها انتخاب شد: تحول سیاسی در مجارستان 30 سال پیش با تغییرات اقتصادی ، فناوری و جامعه شناختی همراه بود. این تغییرات همچنین بر جوجه ریزی و مزرعه ماهی Dinnyés تأثیر گذاشت. ساختمان بازسازی شد ، سیستم دوباره طراحی شد و برخی از کارکنان جایگزین شدند. وضعیت املاک مزرعه و جوجه کشی نیز تغییر کرد. بنابراین ، داده های جمع آوری شده پس از سال 1997 در مطالعه گنجانده نشد. از آنجایی که در طی چهل سال گذشته فناوری پرورش ناشی از کپورهای اصلی چینی تغییر نکرده است (Jhingran and Pullin، 1985؛ Gui et al.، 2018) ، نتایج حاصل از داده های جمع آوری شده بین 1980 و 1997 همچنان مرتبط است.

 

برای تکثیر کپور چینی ، از فن آوری استاندارد تولید مثل ناشی شده است (Woynárovich and Horváth، 1980). از عصاره هیپوفیز کپور معمولی برای القای تخمک گذاری در زنان و تحریک اسپرم در مردان استفاده شده است. در اواخر ماه مه یا اوایل ماه ژوئن هنگامی که دمای آب حوضچه به 22-24 درجه سانتی گراد رسید ، ماهیان بچه به جوجه ریزی منتقل شدند. زنان و مردان به طور جداگانه در مخازن بتونی 6.0 متر مکعب با آب چاه در دمای 24 درجه سانتیگراد قرار گرفتند. از غدد هیپوفیز کپور خشک استون برای القای تخمک گذاری در خانمها و تحریک اسپرم در مردان استفاده شد. برای آزاد شدن تخمک 4.5 میلی گرم هیپوفیز خشک به ازای هر کیلوگرم وزن بدن لازم است. دوز القا ind تخمک گذاری به دو قسمت تقسیم می شود. ده درصد دوز محاسبه شده ابتدا داده می شود و قسمت دوم 90 درصد 12 ساعت بعد داده می شود. تخمک گذاری معمولاً حدود 9-11 ساعت پس از تزریق دوم هنگامی که دما در محدوده مطلوب باشد (22 تا 24 درجه سانتیگراد) رخ می دهد. دانستن زمان دقیق تخمک گذاری بسیار مهم است ، زیرا هر گونه تاخیر در سلب شدن ممکن است باعث تخلیه بیش از حد تخمها در تخمدان شود. هنگامی که تخمک گذاری تشخیص داده شد ، تخمک ها سلب و وزن شدند. هر بار قبل از اینکه ماهی ها دستکاری شوند ، در 0.2 میلی لیتر / لیتر 2-فنوکسی اتانول بیهوش می شدند. شرایط تولید مثل ناشی از کپورهای اصلی چینی مانند درجه حرارت آب ، غلظت اکسیژن ، شرایط رسیدن در طی سالها مشابه بود. هیپوفیز مشترک کپور برای القای تخمک گذاری در همان کارخانه فرآوری ماهی در دسامبر سال قبل جمع آوری شد. در مطالعه ما ، ما داده های زیر را در مورد پرورش ناشی از ماهی کپور نقره ، کپور بزرگ و کپور چمن که بین سالهای 1980 و 1997 انجام شده است ، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم: و مقدار نسبی تخمهای لخته شده به ترتیب نسبت تخمک گذاری و شاخص pseudogonadosomatic (PGSI) ، 3) نسبت تخمک گذاری و PGSI نسبت به دسته های مختلف وزن بیان می شود.

 

وزن ماهی به گروههای <3 کیلوگرم ، 4 کیلوگرم ،> 16 کیلوگرم طبقه بندی شد تا ترکیب ماده غذایی را بر اساس وزن نشان دهد. برای ارزیابی نسبت تخمک گذاری و PGSI نسبت به وزن ماهی ، منطقی بود که دسته های مجاور را با هم ادغام کنیم و سه کلاس اصلی ایجاد کنیم که "کوچک" ، "متوسط" و "بزرگ" باشد. ماده های انتخاب شده برای پرورش ، صرف نظر از سال تکثیر ، بر اساس وزن آنها در گروه های مناسب طبقه بندی شدند.

 

ارزیابی تخمک گذاری با تعیین نسبت تخمک گذاری (تعداد زنان تخمک گذاری شده / تعداد تزریق شده) × 100 انجام شد. PGSI به شرح زیر محاسبه شد: (وزن توده تخم مرغ برداشته شده / وزن بدن قبل از سلب شدن) 100. نسبت تخمک گذاری با استفاده از آزمون مجذور کای (05/0> p) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های PGSI با استفاده از ANOVA یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0> p).