بقایای نخبگان وایکینگ پس از 100 سال اقامت در دانمارک دوباره کشف شد

 

                

 

 

تورنتو – بقایای انسانی نخبه وایکینگ ها که در ابتدا در مقبره ای در دانمارک پیدا شده بود ، بیش از 100 سال بعد در جعبه ای که به طور نامناسب در موزه ملی دانمارک قرار گرفته بود ، دوباره کشف شد.

    مقاله جدیدی در مجله Antiquity بیان می کند که چگونه استخوان ها دوباره کشف شدند یک قرن بعد در حالی که محققان مشغول کار بر روی یک پروژه دیگر پارچه ای در دوران وایکینگ بودند.

    تپه عصر وایکینگ ، معروف به Bjerringhoj ، واقع در روستای ماممن ، دانمارک ، در ابتدا توسط یک مالک زمین در سال 1868 کشف شد. پس از کشف آن ، کشاورزان محلی قبرهای بین آنها را تقسیم کردند – که در نهایت توسط دانشمندان مرمت و به ملی ارسال شد موزه دانمارک در کپنهاگ.

    Bjerringhoj حاوی یک محفظه چوبی بود که با خشت آبی مهر و موم شده بود و داخل تابوت چوبی بقایای آن را روی لایه ای از پرهای پایین قرار داده بودند.  متوفی لباس پشمی با تزیینات حریر طلا و نقره پوشیده بود.  دو تبر آهنی از جمله یکی با خاتم کاری نقره در نزدیکی پای آن مرحوم قرار داده شد و شمع های طولانی موم بر بالای تابوت پیدا شد.  در داخل مقبره نیز دو سطل چوبی و یک کتری بونسای وجود داشت.

    چندین تکه استخوان در داخل تابوت بود که بقایای پارچه ای از شلوارهای پشمی پیچیده به آن متصل شده بود.  این کالاها نشان می دهد که این کالاها حاکی از آن است که متوفی شخصیتی با اهمیت بوده است که شاید مربوط به سلسله سلطنتی جلینگ باشد ، که بر دانمارک ، انگلیس و نروژ حکومت می کرده است.

    در سال 1986 ، محلی که حدوداً مربوط به 971-970 است ، دوباره کاوش شد ، اما استخوان هایی که در ابتدا در سال 1868 کشف شد ، در مجموعه موزه یافت نمی شود.  جستجوی دوم در سال 2009 نیز نتوانست محل استقرار آنها را پیدا کند.

    محققانی که در سال 2018 روی یک پروژه نساجی کار می کردند ، محتویات جعبه ها را در دفن دیگری به نام Slotsbjergy واقع در زلاند بررسی کردند و مجموعه دوم استخوان ها را پیدا کردند که به نظر مناسب نمی رسید.

    شارلوت ریمستاد ، نویسنده اصلی ، از موزه ملی دانمارک در بیانیه ای گفت: “جعبه را باز کردیم و متحیر شدیم ، اما خیلی زود متوجه شدیم که یک معما را حل کرده ایم. ما نمی توانستیم شانس خود را باور کنیم.”

    در این مقاله محققان 11 عنصر استخوانی قابل شناسایی را مورد بررسی قرار داده و آنها را با توضیحات اولیه حفاری مقبره ها در سال 1868 مقایسه کردند که به طور مفصل در یک گزارش آناتومی از سال 1872 شرح داده شده است.

    این سند بررسی می کند که چگونه شواهد نساجی منحصر به فرد جعبه استخوان کشف شده ، ادعای آنها مبنی بر اینکه بقایای متعلق به Bjerringhoj است ، معروف به خاطر پارچه های ابریشمی و پشم دوزی شده “شنل” ، را اثبات می کند.

    ریمستاد گفت: “ما کاملاً مطمئن هستیم که استخوانهای انسان را از Bjerringhoj پیدا و شناسایی کرده ایم.”

    محققان تخمین می زنند مرد دفن شده در بجرینگجو بزرگسال و به احتمال زیاد مرد بوده است.  این بقایا “به طور واضح مکانهای درج عضله را مشخص کرده اند” ، که نشان می دهد فرد متوفی اغلب به فعالیت بدنی شدید مانند سوارکاری مشغول است.

    Ula Manering از موزه ملی دانمارک گفت در معافیت.

    کشف استخوان ها به روشنایی روشهای نساجی وایکینگ کمک کرد و محققان امیدوارند که سرنخ های بیشتری را در مورد لباس نخبگان وایکینگ کشف کنند.