آیا از COVID-19 زنده مانده اید؟ شاید بتوانید از نیاکان نئاندرتال خود تشکر کنید

                


    یک مطالعه جدید نشان می دهد افرادی که حمله COVID-19 را با علائم خفیف یا حتی بدون علائم تجربه کرده اند ممکن است بتوانند از اجداد نئاندرتال خود تشکر کنند.
    محققان جهش ژنتیکی پیدا کردند که احتمال ابتلا به COVID-19 را حدود 22٪ کاهش می دهد.  این ماده در تمام نمونه های DNA نئاندرتال گرفته شده از آنها و در حدود 30٪ نمونه ها از افراد اروپایی و آسیایی وجود دارد.
    محققان روز سه شنبه در مجموعه مقالات آکادمی علوم ملی گفتند ، منطقه ژنتیکی شرکت کننده پاسخ ایمنی بدن به ویروس های RNA مانند ویروس کرونا ، و همچنین ویروس نیل غربی و ویروس هپاتیت C را تحت تأثیر قرار می دهد.
    آنها نوشتند: “این منطقه پروتئین هایی را فعال می کند که آنزیم های مهم را در هنگام عفونت ویروس RNA فعال می کنند.”
    Svante Paabo و Hugo Zeberg از موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در لایپزیگ ، آلمان گفتند که این ممکن است یکی از آن جهش هایی باشد که در طول هزاران سال منتقل می شود زیرا به مردم کمک می کند تا زنده بمانند.
    آنها نوشتند: “ما نشان می دهیم که هاپلوتیپ کروموزوم 12 ، که تقریباً با کاهش 22٪ در خطر نسبی بیماری شدید COVID-19 با عفونت SARS-CoV-2 همراه است ، از نئاندرتال به ارث رسیده است.”  آنها افزودند: “خطر نسبی نیاز به درمان فشرده برای نسخه ای از هالوتیپ نئاندرتال حدود 22٪ کاهش می یابد”.
    آنها افزودند: “این هاپلوتیپ در بسیاری از مناطق جهان خارج از آفریقا در فرکانسهای قابل توجهی وجود دارد.”  “این بیماری در جمعیتهای اوراسیا و آمریکا در فرکانسهای حامل وجود دارد که اغلب از 50٪ فراتر می رود.”
    این یافته می تواند به شما توضیح دهد که چرا بیماران سیاه پوست به احتمال زیاد از بیماری ویروس کرونا رنج می برند.  نئاندرتال ها که حدود 40 هزار سال پیش ناپدید شدند ، با هم زندگی می کردند و گاهی در اروپا و آسیا با انسانهای مدرن عبور می کردند ، اما در آفریقا نه ، و افراد کاملاً آفریقایی تبار DNA نئاندرتال را ندارند.  مطالعات تخمین می زنند که حدود 2٪ DNA در انسان های اروپایی و آسیایی تبار بتواند به نئاندرتال ها بازگردد.
    این تیم از نمونه های گرفته شده از بیش از 2200 فرد زنده مبتلا به ویروس کرونا یا کنترل های مربوطه استفاده کرده است.  آنها یک منطقه ژنتیکی را کشف کردند که بر حساسیت به بیماری های جدی تأثیر می گذارد.  آنها سپس DNA گرفته شده از اسکلت چهار انسان باستان را آزمایش کردند – یک نئاندرتال 70000 ساله از سیبری ، یک نئاندرتال 50،000 ساله از کرواسی ، یک نئاندرتال 120،000 ساله از غار دنیس در سیبری و یک 80،000 سال – نمونه قدیمی از همان سایت. دنیسووان – زیرگونه دیگری از انسان باستان.  هر چهار نمونه نسخه های مشابه این توالی ژنتیکی را دارند.
    سال گذشته ، Paabo و Zeberg یک جهش ژنتیکی را که از نئاندرتال به ارث رسیده بود ، شناسایی کردند که خطر بیماری جدی را افزایش می دهد.  همانند اکثر صفات ، حساسیت به بیماری و نتایج جدی تحت تأثیر تفاوت های ژنتیکی مختلف است.